Alweer bijna 2 maanden voorbij!

1 februari 2017

Het is weer tijd voor een update! Na bijna twee maanden in Mumbai begin ik stiekem toch wel echt een beetje verliefd te worden op de stad, wie had dat ooit gedacht? Het is gewoon een kwestie van genieten van alle gave dingen die Mumbai te bieden heeft, en een kwestie van de negatieve dingen om te zetten naar iets positiefs.

Zo hoor je bijvoorbeeld veel mensen dagelijks klagen over de enorme files hier, en terecht, want ik ben nog nooit ergens geweest waar je elke dag zo ontzettend lang in de file staat. In plaats van klagen echter, ben ik best blij met de files, ik lees namelijk elke week minimaal 1 boek uit. Het is echt tijden geleden dat ik zo veel aan lezen toe ben gekomen, genieten! Wat een heerlijke autistische logica in het Rosie Project, en wie wist dat er tegenwoordig zoveel goede boeken uit België komen? Die files kunnen mij niet lang genoeg duren!

Van de week kreeg ik vanuit de vraag Nederland wat ik nou echt van Indiërs vind en hoe de Indiërs hier zijn. Omdat ik in het boek van Griet op de Beeck (vele hemels boven de zevende) de lijstjes van Lou zo leuk vond, heb ik eens mijn eigen lijstjes over Indiërs samengesteld:

7 dingen die ik leuk vind aan Indiërs:

1. Ze kunnen vet goed koken, ik krijg geen genoeg van het eten hier!

2. Ze zijn niet vies van een drankje, 1 van de eerste dingen die mijn collegaatje tegen mij zei was: “I drink like a fish, let’s go out!” klinkt wel als mijn type mensen

3. Als ze dansen gaan ze helemaal los. Het is echt fantastisch om hier in een bar te zijn, vanaf 10 - 11 uur staat de hele dansvloer vol en mensen gaan volledig op in het dansen. En het is niet dat ze allemaal nou de allerbeste dans moves hebben, maar ze generen zich er niet voor, het zorgt meteen voor sfeer!

4. Ze zeggen correct ipv ‘that’s right’. Ik moet elke keer lachen als ik een gesprek heb met een collega, en ik vraag iets in de trant van: “So you are responsible fort his project?” en het antwoord is dan: “Correct”

5. Als je jarig bent word je hoofd in een taart geduwd, net als in Chili, leuk!

6. Ze respecteren hier alle religies. Met Loes hebben we vaak de term religie confuus laten vallen, omdat je hier kerken naast moskeeën, naast tempels ziet staan. Ik ben nog nooit ergens geweest waar verschillende religies zo vredig samenleven, en elkaar volledig respecteren, is best heel bijzonder!

7. Ze zijn ontzettend vriendelijk en open, het is heel makkelijk om hier contact te leggen, wat in Nederland nog wel eens anders is.

4 dingen die ik niet leuk vind aan Indiërs (uiteraard slechts hygiëne dingen): 1. Ze rochelen de hele tijd, zo ontzettend smerig! Je hoort continu op straat zo’n heel vies rochelend geluid, vanuit heel diep uit de keel, lekker lang en uitgebreid, waarvan de rillingen over je rug lopen (dit is vooral op straat, op kantoor heb ik hier weinig last van, is misschien ook wel een soort van sociale status verschil?)

2. Vervolgens spugen ze ook continu op straat. En er zijn veel mensen die van dat pruimtabak kauwen, waardoor ze een hele vieze bruine klodder op straat spugen, blegh!

3. Ook zijn er veel mensen die hun hand niet voor de mond houden als ze hoesten, het snot vliegt je wel eens letterlijk om te oren. Laatst zat ik in een taxi met een man die ook naar het bedrijventerrein moest waar ik werk, en hij zat de hele tijd te hoesten, zonder z’n mond te bedekken. Gelukkig draaide hij wel zijn hoofd naar het raampje aan zijn kant, maar op een gegeven moment zat er allemaal snot op de ramen, die hij met een kussentje uit de taxi keurig van het raam af veegde, ik ben echt bijna uit de taxi gestapt, walgelijk!

4. En ook heel vies: veel mensen wassen hun handen niet na een toiletbezoek, maar ze eten hier wel met hun handen. Ik merk aan mezelf dat ik hier echt aan het overcompenseren ben, continu liters zeep gebruiken, zo min mogelijk deuren aanraken etc. Aan hygiëne laat het hier wel echt te wensen over.

4 dingen die ik raar vind aan Indiërs:

1. Ze bellen op de wc. Lijkt mij de laatste plek waar je een telefoongesprek zou willen houden. Appen ok, maar dan in de privacy van je eigen schone wc, maar hier op kantoor loop ik regelmatig te toiletten binnen en hoor iemand vanuit een hokje telefoneren, heel gek!

2. Ze knikken hier allemaal met hun hoofd van links naar rechts. Het is geen ja, het is geen nee, het is een soort van niet volledig overtuigde ja (zeggen mijn collega’s), maar ze gebruiken het bij alle communicatie dus je weet nooit wat ze dan precies bedoelen. Heel verwarrend.

3. Nog een wc dingetje: ze gebruiken hier geen wc borstels, maar hebben een soort van tuinslang naast de wc hangen om na te spoelen. In principe een goed idee (en hygiënischer dan zo’n 100 keer gebruikte wc borstel), maar dat betekent wel dat de wc bril altijd onder de spetters zit, en je nooit weet of het tuinslang water of iets anders is.

4. Als je ergens een biertje drinkt, moet je altijd eerst even voelen of het biertje koud genoeg is voordat ze het flesje openmaken. In principe een hele service gerichte gedachte, maar de biertjes zijn altijd ijs- en ijskoud, dus echt nodig is het niet, wel heel grappig.

Naast het gebrek aan hygiëne wat echt verschrikkelijk smerig kan zijn, moet ik dus concluderen dat ook in dit deel van de wereld de mensen erg leuk zijn!

Verder heb ik ook weer een nieuw stukje Mumbai ontdekt, het Sanjay Ghandi National Park, een natuur gebied van 104 vierkant kilometer, in het noorden van de stad. Ongelooflijk dat in deze chaotische drukke stad zo’n groot groen rustig gebied te vinden is. Hier wonen dan ook een hoop dieren, zoals onder andere de vele luipaarden. Het schijnt dat Mumbai vol zit met Luipaarden, die zowel in de stad als in de natuur wonen, bizar. Helaas (of misschien gelukkig, qua veiligheid) heb ik er nog geen een gezien. Het Sanjay Ghandi park zit ook vol met Makaken apen, wat een heerlijke beesten. Je moet in ieder geval geen banaantje eten terwijl je door het park loopt, want ze klimmen letterlijk langs je lichaam omhoog om de banaan uit je handen te stelen (zou daar het gezegde brutale aap vandaan komen?) Verder zijn de bekende Kanheri grotten in het national park te vinden, ook wel bekend als de longen van Mumbai, logischerwijs door de hoeveelheid groen (en dus frisse lucht) om de grotten heen. De Kanheri grotten vormen een Boeddhistisch instituut voor verering, studie en meditatie. Toen ik daar was waren ze in de prayer hall net bezig met bidden, waarbij ze al zingend voor een beeld zaten, was erg bijzonder om te zien.

Ondanks dat Mumbai dus echt heel cool is, is het ook heerlijk om een weekendje niet in Mumbai te zijn. En waar beter heen dan naar Goa, ik denk dat Goa tot nu toe mijn lievelingsplekje in India is. Het is relatief dichtbij Mumbai, dus je kunt er gemakkelijk een weekendje heen, en het is voornamelijk lekker lezen, rond scooteren, heerlijk eten, yoga op het strand en relaxen! Het was wel weer een heel avontuur om er te komen. Ik had bedacht lekker met de trein te gaan, want treinen hier schijnt iets te zijn dat je een keer moet doen. Dus ik had keurig mijn trein tickets online gekocht, en (op aanraden van mijn collegaatje speciaal naar de treinen gekeken die geen wachtlijst hadden, want blijkbaar zijn de treinen snel vol en dan kan je een ticket op de wachtlijst kopen) mijn online tickets gekregen. Er vanuit gaande dat het dus allemaal geregeld was keek ik al met veel plezier uit naar mijn weekendje in Goa. En toen kreeg ik een dag later een smsje dat ik nummer 36 op de wachtlijst van de trein was! Wat blijkt nou: soms updaten de treinen de status van de wachtlijsten niet, dus toen ik het ticket online kocht stond er dat er nog plekjes waren, maar blijkbaar was de trein al lang vol. Volgens mijn collega’s zou die wachtlijst wel kleiner worden en was er best een grote kans dat ik alsnog met de trein kon, maar toen ik vrijdag ochtend (de trein zou vrijdag avond vertrekken) nog steeds 25 wachtenden voor me had heb ik toch maar de trein gecanceld en een bus gepakt. Het trein avontuur kan ik dus helaas nog niet van mijn lijstje afvinken.

Gelukkig heb ik wel weer een volgend avontuur in het verschiet, want deze week zie ik mijn lieve paps en mams in Delhi! We gaan met z’n drietjes de golden triangle doen, met als hoogtepunt de Taj Mahal, en vervolgens terug naar Mumbai waar mijn ouders kennis kunnen maken met mijn leventje de afgelopen 2 maanden.

Volgende blog zal dus weer volle bak vakantie verhalen zijn denk ik, heerlijk zo’n project in het buitenland!

2 Reacties

  1. Marian:
    1 februari 2017
    We zijn er inmiddels en hebben er zin in .
  2. Kees tammens:
    1 februari 2017
    je zou bijna naar India willen gaan
    veel plezier met je ma en pa